24 بهمن 1395 توسط جمشيديان دل غريب من از گردش زمانه گرفت به ياد غربت زهرا شبي بهانه گرفت شبانه بغض گلوگير من کنار بقيع شکست و ديده ز دل اشکِ دانه دانه گرفت مطلب قبلیمطلب بعدی