26 بهمن 1395 توسط جمشيديان
بخشش را “بخش کن"…
محبت را “پخش کن"🌹
غضب “پریشانی” است…
نهایتش “پشیمانی” است🌹
شکیبایی… بر هر “دعوایی"، “دواست”
هر چه “بضاعتمان” کمتراست
«قضاوتمان» بیشتر است🌹
به “خشم” … “چشم” نگو
سوء تفاهم، “تیر خطایی” است…
که از “گمان” رها می شود!🌹
از” تنفر ” …"متنفر"باش
به “مهربانی” .. “مهر” بورز🌹
با “آشتی” …. “آشتی” کن
و از “جدایی"..جدا باش…🌹